Nazywam się Helena Pryczek. Urodziłam się 2.01.1938r. w Łodzi. Mama Stanisława Łuczyńska, tato Feliks.
Rodzice zajmowali się kupiectwem. Lata szkolne przeżywałam bardzo twórczo, w trzecim podejściu udało mi się uzyskać maturę w Technikum Ekonomicznym na Księżym Młynie.
Wcześniej było Technikum Mechaniczne i Szkoła Pielęgniarska - obie szkoły oczywiście nie ukończone.
W 1993r. ukończyłam Instytut Teologiczny. Razem ze mną studiowali liczni działacze „Solidarności”.
Z wolnym Ruchem Związkowym zetknęłam się pod koniec lat 70. Dlatego też kiedy w zakładzie, w którym pracowałam WPHW „OTEX” zorganizowano dniu 6.02.1981r, zebranie wyborcze do władz „Solidarności” byłam jedną z delegatek i jedną z 17 osób, które weszły do Komisji Zakładowej. Otrzymałam funkcję skarbnika Komisji, jednocześnie pracowałam zawodowo na pół etatu w charakterze kierownika sklepu. Stan wojenny zastał mnie w szpitalu przy łóżku ciężko chorej mamy. Po wprowadzeniu stanu wojennego z uwagi na nikłe zainteresowanie pozostałych kolegów z Komisji pracą podziemną sama zajęłam się organizowaniem pracy w zakładzie. Zbierałam składki, roznosiłam prasę po placówkach handlowych. Organizowałam zbiórkę artykułów potrzebnych dla więzionych działaczy „Solidarności”, składałam te paczki przy kościele Jezuitów na Sienkiewicza w Łodzi.
Zajmowałam się między innymi składaniem kwiatów w dni ważne dla „Solidarności”. Byłam wszędzie tam gdzie moja obecność była potrzebna. Przyznam, że władza nękała mnie dokuczliwie, nasyłano liczne kontrole (pracowałam w sklepie), zakładano podsłuch telefoniczny, przesłuchiwano mnie na Komendzie na Widzewie.
Po sprawdzeniu mojej osoby weszłam w skład MKK z ramienia, której zajmowałam się kolportażem na dużą skale, wyszukiwaniem mieszkań na liczne spotkania działaczy oraz prowadzone odczyty. W tym czasie rozprowadzanie pism strukturami książek prowadziłam pomiędzy innymi strukturami „Solidarności” oraz KPN i „Slidarno0ści Walczącej”, której również byłam członkiem. Pod koniec 1985r, pożegnałam się pracą. Pomogli mi w tym „uczynni ludzie” sugerując, że powinnam się sama zwolnić bo inaczej czeka mnie „dyscyplinarka”. Przeszłam PSS Społem o/Polesie, ale długo nie pracowałam, bo już 6.12.1986r. po długiej chorobie przeszłam na rentę chorobową. I tak zakończyła się moja burzliwa kariera zawodowa i społeczna.
Obecnie przebywam na zasłużonej emeryturze. Będąc już na zasłużonym odpoczynku działałam w strukturach Sp-ni Mieszkaniowej. W czasie jednej kadencji byłam w Radzie Osiedla i jedną kadencję uczestniczyłam w Sądzie Okręgowym w charakterze ławnika.

Helena Pryczek, Łódź ul. Retkińska.